φαντομάς

Μυθιστορηματικό πρόσωπο που δημιουργήθηκε από τους Γάλλους συγγραφείς Μαρσέλ Αλέν και Πέτρο Σουβέτρ το 1911. Πρόκειται για έναν αριστοτέχνη του τέλειου εγκλήματος, που διαφεύγει συνεχώς τη σύλληψη και ξεγελάει πάντα τον αδυσώπητο εχθρό του, τον αστυνομικό επιθεωρητή Ζουβέ. Η επιτυχία που σημείωσε το πρώτο μυθιστόρημα με κεντρικό ήρωα τον Φ., παρακίνησε τους συγγραφείς του να του αφιερώσουν μια μεγάλη σειρά αστυνομικών διηγημάτων, τα οποία θεωρούνται κλασικά στο είδος τους. Πολλά απ’ αυτά τα διηγήματα μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο.

* * *

ο, Ν

1. μυθιστορηματικό πρόσωπο, αριστοτέχνης τού τέλειου εγκλήματος, ο οποίος διαφεύγει συνεχώς από τον αδυσώπητο εχθρό του, έναν αστυνομικό επιθεωρητή

2. (κατ' επέκτ.) οποιοσδήποτε κακοποιός που κατορθώνει να διαφεύγει και να μη συλλαμβάνεται

3. μτφ. άνθρωπος που δύσκολα τόν βρίσκει ή τόν βλέπει κανείς («σωστός φαντομάς έχει καταντήσει»).

[ΕΤΥΜΟΛ. Όν. ήρωα γαλλ. μυθιστορήματος < γαλλ. fantome (< φάντασμα)].